ਕੱਚੇ ਵਿਹੜਿਆਂ ਵਿਚ ਤ੍ਰਿਝਣਾ ਦਾ,
ਯਾਰੋ ਰਾਗ ਅਨੋਖੜਾ ਮਾਣਿਆਂ ਮੈਂ
ਕੌਮਾਂ ਬਹੁਤ ਜਹਾਨ ਦੇ ਵਿਚ ਆਈਆਂ,
'ਪੰਥ' ਜੇਡ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜਾਣਿਆਂ ਮੈਂ
ਇਹੋ ਜਹੀਆਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਤਰਾਂ ਦੇ ਰਚਨਹਾਰ, ਪ੍ਰੋ. ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਜੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੰਥ ਦੇ ਸੁਰਤ ਦੇ ਹਾਣ ਦੇ ਦਾਨਿਸ਼ਵਰ ਕਵੀ ਤੇ ਵਿਦਵਾਨ ਪ੍ਰੋ. ਹਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਮਹਿਬੂਬ ਜੀ ਜੋ ਕਿ 14 ਫਰਵਰੀ 2010 ਨੂੰ ਪੰਥ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਗਏ... ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਕਦੇ ਭਰੀ ਜਾ ਸਕੇ.... ਪੰਥ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁਲੇਗਾ... ਤੇ ਭੁੱਲ ਸਕਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹੋ ਜਹੇ ਦਾਨਿਸ਼ਵਰ ਭੁਲਣਵਾਲੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ.... ਇਲਾਹੀ ਨਦਰ ਦੇ ਪੈਂਡੇ (ਮਹਾਂ ਕਾਵਿ), ਝਨਾਂ ਦੀ ਰਾਤ (ਮਹਾਂ ਕਾਵਿ) ਤੇ ਸਹਿਜੇ ਰਚਿਓ ਖਾਲਸਾ(ਵਾਰਤਕ) ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਾਹਕਾਰ ਰਚਨਾਵਾਂ ਹਨ। ਯਾਦ ਰੱਖਿਓ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਤਰਾਂ,
ਰੁਲਦੀ ਤੇਗ਼ ਸ਼ਹੀਦ ਦੀ, ਸ਼ਾਹ ਅਸਵਾਰ ਨੇ ਦੂਰ
ਅਣਖਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਪੈਣਗੇ ਪੰਥ ਸੁਰਤ ਨੂੰ ਬੂਰ....
'ਮੂੰਹ ਜ਼ੋਰ ਸਮਾਂ ਨਾ ਕੌਮੇਂ ਮੇਟ ਸਕੇਗਾ ਤੈਨੂੰ,
ਆਪਣੀ ਪੱਤ ਪਛਾਣ ਲਏਂ ਜੇ ਲੜ੍ਹ ਮਾਹੀ ਦਾ ਫੜ੍ਹਕੇ।'
No comments:
Post a Comment